domingo, 7 de junio de 2009

uniforme

cuando todo era tristemente uniforme, a la manera de cuerpos muertos apilados, indiferentemente colocados, como los despojos que restan en unos ojos cansados de seguir abiertos y asustados de mirar adentro… entonces fue que dije “sí” a la vista de tu primer misterio

 

 

Nacho Hevia

 

Complejo presentimiento, figura de espaldas con camiseta amarilla (1928-32), Kasimir Malevich

5 comentarios:

Sero dijo...

esto magustau

Nacho Hevia dijo...

SERO:

y yo que m'alegro...
;)

Gabriela dijo...

Que buena la visita del primer misterio...

Me gusta como escribes nacho, y tb que buenas las fotitos que has colocado, con algunos de tus trabajos, como no te fui a ver cuando estruviste aqui...maldito dinero....

Un abrazo

Deric dijo...

no hi ha res pitjor que "ser" uniforme, una altre cosa és veure algú amb "uniforme"! ;)

Nacho Hevia dijo...

DERIC:

jejeje... tot i que hi ha alguns amb uniform que donen por!